Gewone adoptie na een vorige adoptie

Artikel 347-1 van het Burgerlijk Wetboek bepaalt:

“Een kind dat reeds is geadopteerd, ongeacht of het daarbij gaat om een gewone dan wel om een volle adoptie, kan nogmaals worden geadopteerd, zowel bij wijze van een gewone als van een volle adoptie, indien alle voorwaarden gesteld voor het totstandkomen van de nieuwe adoptie zijn vervuld en indien, ofwel:

de vorige adoptant of adoptanten overleden zijn;
de vorige adoptie herzien is of de vorige gewone adoptie ten aanzien van de adoptant of van de adoptanten herroepen is;
zeer gewichtige redenen bestaan die vereisen dat op verzoek van het Openbaar Ministerie een nieuwe adoptie wordt uitgesproken.”
Die bepaling maakt het mogelijk dat kinderen het voorwerp van een nieuwe adoptie uitmaken. De wetgever koos voor de term “kind” om te verwijzen naar personen van minder dan 18 jaar (Parl.St. Kamer 2000-01, Doc. 50-1366/001 en Doc. 50-1367/001, p. 18 en 22).

In artikel 343, § 1, c) van het Burgerlijk Wetboek wordt het kind trouwens, op algemene wijze inzake adoptie, omschreven als “een persoon van minder dan achttien jaar”.

Het Hof wordt ondervraagd over de bestaanbaarheid van artikel 347-1 van het Burgerlijk Wetboek met de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het tot gevolg zou hebben dat “een nieuwe gewone adoptie absoluut onmogelijk is van een meerderjarige persoon met een volle adoptieve afstammingsband, bij overlijden van de adoptant, daar waar bij een meerderjarige persoon met een oorspronkelijke afstammingsband een gewone adoptie steeds mogelijk is, zelfs wanneer diens beide ouders nog in leven zijn”.

het Hof zegt voor recht:

"Artikel 347-1 van het Burgerlijk Wetboek schendt de artikelen 10 en 11 van de Grondwet in zoverre het niet toestaat dat een meerderjarige persoon met een adoptieve afstammingsband het voorwerp van een gewone adoptie uitmaakt."