Werkzoekende cohousers onder één dak in gezinswoning als alleenstaande uitkeringsgerechtigden beschouwd

Het hof van Cassatie oordeelt dat een cohouser niet noodzakelijk een samenwonende is en aldus zijn hogere uitkering als alleenstaande kan behouden ondanks cohousing.

De rechter dient in feite te oordelen of er sprake is van een gemeenschappelijke huishouding.

Te dezen aanvaarde het Hof van Cassatie dat mensen die kostendelend gingen wonen onder het zelfde dak, mekaar voordien niet kenden, salon, keuken, alle sanitaire voorzieningen, de deurbel (met een belcode voor ieder afzonderlijk) tot de brievenbus toe en die de huur deelden, net zoals de kosten voor de nutsbedrijven met de overweging dat ze elk hun eigen belcode hadden, mekaar vooraf niet kenden, ieder contract van onderverhuring inging op een ander tijdstip, elke bewoner een eigen voorraadkast had, er geen gemeenschappelijk huishoudbudget was en de bewoners grotendeels op hun eigen kamer bleven waar ook kon worden gewoond.

Deze cohousers wonend in een ééngezinswoning konden aldus hun uitkeringen als alleen uitstaande ondanks de cohousing blijven behouden.

Let wel deze personen leven in strijd met artikel 6.1.1. VCRO en kunnen theoretisch gestraft worden met gevangenisstraf van acht dagen tot vijf jaar en geldboetes van 26 tot 400.000 euro omdat zij in een eengezinswoning wonen en deze hebben opgedeeld. Er is dus nog geen wettelijk statuut voor co-housing door dit toch wel baanbrekend arrest van het Hof van Cassatie en verwacht mag worden dat de toekomstige rechtspraak het VCRO probleem oplost, waarbij toch niet van het parket mag verondersteld worden dat zij prioriteit gaan geven aan de vervolging van werklozen die het hoofd boven water trachten te houden. De tussenkomst van de wetgever blijft zich opdringen omdat zelfs een sepotbeleid manifest onvoldoende is en geen zekerheid biedt, meer zelfs dat er bij een gerechtelijk onderzoek (bv. na een brand) sowieso een vervolging komt).

Bovendien, zolang er geen aangepaste wetgeving komt worden burgerlijke initiatieven naar uitkeringsgerechtigden toe in ééngezinswoningen bemoeilijkt en dit kan al evenmin de bedoeling blijven.

link naar deze uitspraak op juridat