Daders van groepsverkrachting. Een daderprofiel in maatschappelijke context

Met haar boek over daders van groepsverkrachting levert de auteur een wezenlijke en vernieuwende bijdrage aan het inzicht in het fenomeen groepsverkrachting en het profiel van groepsverkrachters. Tot dusver werd over de problematiek immers enkel vrij oppervlakkig door de media gerapporteerd, maar ontbrak het aan fundamenteel wetenschappelijk onderzoek ter zake.

Als criminologe brengt de auteur een geslaagde kruisbestuiving tot stand tussen empirie en theorie. Vanuit de vaststellingen van de gerechtelijke realiteit – het boek vertrekt vanuit een analyse van relevante dossiers op het parket Brussel – wordt nagegaan welke factoren en theoretische modellen een verklaring kunnen bieden voor het fenomeen groepsverkrachting. Dit gebeurt met zelden geziene grondigheid, trefzekerheid en een groot gevoel voor systematiek én nuance. De auteur levert daarmee een analyse af die zowel maturiteit als autoriteit uitstraalt.

De beperkingen van het boek zijn dat dit geen boek is over groepsverkrachting maar wel een studie van 25 strafdossiers waarin allochtone jongeren op zeer alternatieve wijze in bendes leven, met meisjes die hang arrouds zijn, vaak fugeuses, die (gedwongen) gedeeld worden en waarbij de groepsdynamiek soms resulteert in wat op een gebrekkige wijze groepsverkrachting kan worden geheten, maar ook seks met meerdere partners zonder volledige toestemming en waarbij het meisje tot object, eigendom van de club wordt beschouwd.
Zij bespreekt de hoofdzakelijke culturele groepsverkrachtingen van jongeren die geloven dat vrouwen waardeloze objecten zijn en dat verkrachting moet kunnen, ja zelfs het recht van de man is.

De loutere aanwezigheid van geschikte mededaders of van een potentieel slachtoffer blijkt in sommige gevallen te volstaan om tot verkrachting over te gaan. Opvallend is verder dat bij deze feiten de groepsdruk primeert boven het seksuele aspect van de daad; kameraadschap en druk om te presteren zijn doorslaggevende factoren.

Wat betreft de slachtoffers, heeft het onderzoek het over meisjes als slachtoffer, maar is het niet duidelijk wat hun nationaliteit is. Het gaat hier om een dermate beperkt onderzoek wat betreft aantal (25 dossiers) en wat betreft geografische spreiding (gerechtelijk arrondissement Brussel) dat we hier niet van representativiteit of van veralgemeenbaarheid kunnen spreken.