Mondelinge verkoopconcessie van alleenverkoop bewijs door feitelijke kenmerken

Volgens het consensualisme geldt dat ook mondelinge overeenkomsten geldig zijn, doch hij die het bestaan van een dergelijke overeenkomst inroept dient hiervan het bewijs te leveren. Het bewijs kan met alle rechtsmiddelen geleverd worden. De bewijslast in het handelsrecht is vrij (art. 25 W.Kh.), de rechtbank oordeelt hierover soeverein.

Mom het bewijs van het bestaan van een overeenkomst van concessie van alleenverkoop te leveren, moet aangteoond dat de concessiehouder over bijzondere rechten beschikt en een voorkeursbehandeling geniet die de concessiegever niet zou verlenen indien het om een gewone wederinkoper zou gaan.

Essentieel is hierbij dat de aankopen en bevoorrading door de concessiehouder kaderen in de uitoefening van een contractueel recht waarover de verplichting bestaat deze goederen te verdelen en dat zij deze een geprivilegieerd karakter toekennen..

Werden te dezen als bewijs weerhouden:

• de eigen aanwijzing van verweerster in haar productcatalogi dat het cliënteel verweerster diende te contacteren “voor de aankoop van ons assortiment in België en Luxemburg”;
• het feit dat eiseres nog in de catalogus 2012 vermeld stond onder “Export and Agents”;
• het feit dat er tussen partijen samenwerking was, ook qua vormgeving, over een gemeenschappelijke catalogus;
• het feit dat eiseres een belangrijke stock aanhield, zoals blijkt uit de stukken;
• het feit dat de T.P.-producten een belangrijk aandeel uitmaakten van de totale verkoop bij eiseres: in 2009, 2010 en 2011 respectievelijk 48,22%, 44,15% en 33,50%;
• het feit dat verweerster van eiseres commissies bekwam op verkopen die verweerster rechtstreeks deed binnen het Belux-territorium van eiseres (o.a. in 2011 beperkte commissie voor de G.-vestigingen in (…) en (…)) zoals blijkt uit de stukken van eiseres;
• het feit dat niet werd gereageerd op de vraag van eiseres op 6 juni 2012 om ook voor het 1ste trimester 2012 commissie uit te betalen voor rechtstreekse verkoop door verweerster;
• een verklaring van Mevr. W.d.B., zaakvoerder van T.P. BV van 1986 t.e.m. 2002 die stelt dat eiseres vanaf 1 september 1999 de niet-exclusieve verdeler was in België en Luxemburg voor T.P.-producten en dat deze verdeling in de daarop volgende jaren, maar alleszins voor mei 2002 is overgegaan in een exclusieve verdeling voor België en het feit dat eiseres stock aanhield in België en de kosten voor commercialisering en publiciteit droeg;
• een verklaring van Dhr. H.S., commercieel directeur en zaakvoerder van T.P. BV t.e.m. 30 oktober 2011 tot overname door D.g.w.f. BV, waar hij dezelfde functie uitoefende. Hij verklaart dat eiseres t.e.m. 19 juni 2012 de exclusieve distributeur was in België en Luxemburg voor T.P.-producten ingevolge een mondelinge overeenkomst en dat dit o.a. inhield dat eiseres zelf voorraad aanhield, voor eigen rekening en risico verkocht aan afnemers, commissie ontving voor sommige Belgische klanten die rechtstreeks vanuit Nederland beleverd werden.